W dzisiejszych czasach wydaję się nam, że potrafimy kontrolować wszelkie trudne sytuacje, które maja miejsce na naszej ziemi. Za każdym razem szukamy rozsądnych lub po prostu racjonalnych rozwiązań. Ziemia istnieje od miliardów lat i samoistnie kreowała swoją naturę i życie na niej. Kilka miliardów lat temu pojawiły się pierwsze stworzenia . Jednak los chciał aby żyjące istoty egzystowały w zgodzie z naturą. Dzięki temu nastąpił etap ewolucji. Zwierzęta zaakceptowały środowisko i odwrotnie. Jednak pojawienie się istoty znacznie mądrzejszej, zaczęło przynosić powolną destrukcję planety.
Człowiek od początku korzystał z surowców danych przez środowisko. Jednak umiejętność ich zastosowania dała mu do myślenia, iż sam może wytworzyć nowe surowce. I tak, przez tysiące a nawet miliony lat człowiek dążył do „przejęcia” władzy nad ziemią. Miał na celu poprawę własnego bytu i chciał, aby życie było łatwiejsze, bardziej komfortowe. Człowiek zaś każdego dnia tworzy nowe mechanizmy, przetwarza surowce, produkuje, buduje . Przez wszystkie etapy życia istot ludzkich, ziemia była raz niszczona , a następnie ludzkość oddawała jej władze. Z dnia na dzień zagrożenia spowodowane trzęsieniami ziemi, powodziami, naturalnie pochłaniają domy, tereny i ludzi. Należy zadać sobie jednak pytanie : Jak żyje się nam, a jak planecie? Czy to wszystko jest naprawdę konieczne?
Duża część ludzi w dzisiejszych czasach korzysta z aut. Niestety spaliny ulatujące do powietrza, zanieczyszczają nie tylko środowisko ale i nasze zdrowie. Efekty zanieczyszczenia powietrza odczuwalne są w skali całego globu. Emisja związków węgla do atmosfery powoduje zwiększenie warstwy utrudniającej „ ucieczkę” ciepła z powierzchni Ziemi, co w konsekwencji prowadzi do stopniowego ocieplenia klimatu. Następstwami efektu cieplarnianego jest m.in. zwiększenie ilości burz tropikalnych, podnoszenie się poziomu mórz i oceanów oraz rozrastanie się obszarów pustynnych.
Pytanie teraz, jak temu zapobiec?. Odpowiedź jest trudna. Od lat powstają liczne protesty na rzecz ochrony środowiska, nie zawsze jednak przynoszą one pozytywne rezultaty i nie ma konkretnych rozwiązań.
Ile razy widzimy jak człowiek usuwa drzewa tylko wyłącznie, aby poszerzyć jakiś teren. Niby nic wielkiego. Ale gdy zbierzemy wielką grupę takich ludzi to jednocześnie wielka grupa drzew po prostu zniknie. A czym są drzewa ? Są tradycją tej ziemi. Rosną na niej już do milionów lat i to m.in. dzięki nim oddychamy zdrowym i świeżym powietrzem.
Słysząc te wszystkie zbrodnie przeciw naszej planecie nasuwa się kolejne pytanie : Co możemy zrobić?.
Tak naprawdę możemy wiele. Uważam, że najpierw powinniśmy zacząć od siebie samych i wymagać od siebie dyscypliny. Szanować planetę jak tylko możemy, używać rowerów, środków transportów komunikacji miejskiej albo po prostu w miarę możliwości chodzić pieszo, czy segregując śmieci, rozpowszechnić recykling, oszczędzać wodę i energię. Tu, mógłbym napisać kolejne linijki jak to robić dokładnie. Drugi krok, to przekazywać te zachowania swoim kolegom, dzieciom, by one umiały w naturalny sposób rozumieć dobro płynące z takiego zachowania. Trzeci krok, to uczyć pokolenie starszych, przyzwyczajonych żyć nie ekologicznie, by umieli dostrzec wartości ziemi bez osiągnięć cywilizacji, która ją niszczy. Następnie można myśleć o sposobie przekonania różnych instytucji do zaniechania produkcji przedmiotów nam zbytecznych, które tworzone są tylko dla własnego zysku firm (np.jednorazowe opakowania, liczne ozdoby, produkty, których się nie naprawia tylko wyrzuca i kupuje nowe itp). Zastanówmy się wspólnie, ile jest rzeczy, które posiadamy, ale z nich nie korzystamy, a kiedyś będą śmieciem, zalegającym setki lat w ziemi.
Oczywiście zmiany klimatyczne nie są spowodowane tylko działalnością człowieka, ale w dużej mierze jej skutki wywoływane są właśnie przez NAS.
Pamiętajmy, że jeśli to nie MY ochronimy planetę, to kto ? Więc zmieńmy myślenie !
Autor pracy: Adam Soroczyński
Kategoria pracy: Film
poniedziałek, 26 listopada 2012
czwartek, 22 listopada 2012
Magdalena Tomaszewska „Kompromis wody i ognia” – Kategoria Fotografia, nagroda internautów.
Naszą
inspiracją do działania stały się odwierty wykonane przez Rosjan na
Antarktydzie w celu zdobycia wody, która przez dwadzieścia milionów lat
była odizolowana. Wypuszczenie do atmosfery ogromnej ilości azotu i
tlenu, który się tam znajdował mogłoby doprowadzić do nieodwracalnej
zmiany klimatu na ziemi. Pojawiło się więc pytanie: do jakiego stopnia
mogą posunąć się ludzie kierowani pragnieniem zaspokojenia wiedzy? Czy w
pełni usprawiedliwia ona aberracji natury moralnej?
Postanowiłyśmy wyrazić to poprzez dwa antagonizmy. Woda stała się dla
nas symbolem ładu i bezmiaru możliwości. Ogień, stojący do niej w
opozycji, ma w sobie pierwiastek chaosu, jest siłą destrukcyjną,
metaforą działań człowieka. Może on niszczyć, ale też oczyszczać.
Właśnie to ostatnie słowo jest cechą łączącą te dwa żywioły będące swoim
potwierdzeniem poprzez zaprzeczenie.
Dla większości ludzi związek z przyrodą jest właśnie małżeństwem bez
miłości. Dlatego warto ich przekonywać do kupna samochodów posiadające
technologię redukcji emisji dwutlenku węgla lub korzystania z
odnawialnych źródeł energii. Propozycją ogólnokrajową jest ograniczenie
transportu poprzez wyprzedawanie produktów w regionie ich wytwarzania,
choć kluczowe wydają się działania najprostsze. Slogan dotyczący siatek
jednorazowych – pobrzmiewający w uszach niezwykle często, mimo iż rzadko
spotykamy alternatywę dla „reklamówki”. Każdy zna frazes, że są one
nierozkładalne przez bakterie, zwierzęta, rośliny. Choć zdecydowanie
sugestywniejsza wydaje się informacja, że korzystamy z niej średnio
zaledwie trzydzieści minut, podczas gdy rozkłada się ona przez czterysta
lat. Oczywistym wydaje się też sposób na zaoszczędzenie prądu poprzez
odsunięcie lodówki od kuchenki, mało kto jednak sobie zdaje sprawę, że
gotując pod pokrywką zaoszczędzamy 300% energii. Codziennie możemy
starać się zapobiegać zmianom klimatycznym, nie podejmując przy tym
heroicznych wysiłków, wystarczy jedynie pamiętać o zwykłych
czynnościach, które mogą nie tylko umilić nam życie, ale także
środowisku.
Autorki pracy: Agata Leśniak oraz Magdalena Tomaszewska
środa, 21 listopada 2012
Przypominamy -Katarzyna Kuzawska „Ziemia żywicielka Kategoria Plakat, nagroda internautów.
Ziemia to miejsce naszego bytu. Jest to
dla nas oczywiste, a jednak człowiekowi najtrudniej jest zrozumieć
najprostsze kwestie z tym związane. Skoro Ziemia nas żywi to robi to
“samą sobą”, my – ludzie trawimy naszą planetę. Nie ma sensu też
rozróżnianie, kto za tym stoi? Jakie państwo? Jesteśmy jednością w swej
różnorodności, i odpowiedzialność spoczywa na wszystkich. Problem polega
na tym, że każdy szkodzi naturze w specyficzny dla siebie sposób .
Wynika to z różnych warunków naturalnych, różnej polityki państw. Stąd
też sam pomysł na plakat, ziemia przedstawiona w postaci ogryzka to
metafora tego do czego prowadzi człowiek, co w tej chwili robi.
Prowadzimy obecnie taki tryb życia, który prowadzi do zrobienia z naszej
Ziemi cuchnącego ogryzka – najprościej mówiąc śmiecia. Czyż nie można
zauważyć, że przestrzeń przeistacza się powoli w taki śmieć. Wystarczy
się rozejrzeć wokół siebie, ile śmieci nie posortowanych widziałeś, nie
wspominając już o “nielegalnych” wysypiskach w lasach, jak i masie
pozostawianej na ulicach. Dlatego zacznijmy zmieniać świat od siebie,
prosta utylizacja odpadów nie zajmuje dużo czasu, a może być pierwszym
krokiem do poważnych zmian.
Jak człowiek “pożera własną żywicielkę“? Trujemy ją. I to w sposób, który szkodzi również nam. Wycinając lasy , emitując spaliny, psujemy to co najcenniejsze – powietrze. Bo Ziemia to nie tylko to po czym stąpamy na co dzień, to również to czym oddychamy. Jest coraz mniej miejsc, w których jesteśmy w stanie oddychać pełną piersią. Przyzwyczajamy się do tego stanu żyjąc w biegu, w aglomeracjach, konurbacjach, a żeby zauważyć różnicę wystarczy przenieść się w dziewicze tereny, a nawet sama wieś pozwala zobaczyć (a właściwie poczuć) różnicę.
Możliwe że taki paradoks trudno przemawia do naszej myśli, ale spójrzmy na to bliżej. Wykorzystujemy wszystkie dobra, które Ziemia rodzi i robimy to albo w sposób dobry, albo zły. Eksploatacja dóbr naturalnych jest czymś nieuniknionym, jednak zauważmy że są źródła odnawialne energii, nie jest koniecznością zużywanie dóbr naturalnych, które są na wyczerpaniu. Taki żywioł jakim jest wiatr, jest powszechny, a nadal niedoceniany. Może po prostu jesteśmy zbyt leniwi by go wykorzystać? Skoro najbogatsze kraje stać na eko-technologie, to czemu nie są w stanie pomóc ich wdrożyć w miejscach niezasiedlonych np. Afryce, by później dostarczyć tę “zieloną energię” tam gdzie tylko to możliwe. Prawdą jest też fakt, iż wymaga to czasu. Ale nie oszukujmy się, jest to inwestycja na lata, mająca służyć ogółowi ludzkości. Nie bądźmy egoistami, zadbajmy o przyszłość!
Autorka pracy: Katarzyna KuzawskaJak człowiek “pożera własną żywicielkę“? Trujemy ją. I to w sposób, który szkodzi również nam. Wycinając lasy , emitując spaliny, psujemy to co najcenniejsze – powietrze. Bo Ziemia to nie tylko to po czym stąpamy na co dzień, to również to czym oddychamy. Jest coraz mniej miejsc, w których jesteśmy w stanie oddychać pełną piersią. Przyzwyczajamy się do tego stanu żyjąc w biegu, w aglomeracjach, konurbacjach, a żeby zauważyć różnicę wystarczy przenieść się w dziewicze tereny, a nawet sama wieś pozwala zobaczyć (a właściwie poczuć) różnicę.
Możliwe że taki paradoks trudno przemawia do naszej myśli, ale spójrzmy na to bliżej. Wykorzystujemy wszystkie dobra, które Ziemia rodzi i robimy to albo w sposób dobry, albo zły. Eksploatacja dóbr naturalnych jest czymś nieuniknionym, jednak zauważmy że są źródła odnawialne energii, nie jest koniecznością zużywanie dóbr naturalnych, które są na wyczerpaniu. Taki żywioł jakim jest wiatr, jest powszechny, a nadal niedoceniany. Może po prostu jesteśmy zbyt leniwi by go wykorzystać? Skoro najbogatsze kraje stać na eko-technologie, to czemu nie są w stanie pomóc ich wdrożyć w miejscach niezasiedlonych np. Afryce, by później dostarczyć tę “zieloną energię” tam gdzie tylko to możliwe. Prawdą jest też fakt, iż wymaga to czasu. Ale nie oszukujmy się, jest to inwestycja na lata, mająca służyć ogółowi ludzkości. Nie bądźmy egoistami, zadbajmy o przyszłość!
Kategoria pracy: Plakat
wtorek, 20 listopada 2012
Joanna Wasilewska „Przemyt egzotycznych ptaków” – Kategoria Praca charakteryzatorska, nagroda internautów.
Celem
pracy było ukazanie okrucieństwa związanego z przemytem ptaków
egzotycznych, najczęściej zagrożonych gatunków, które przez ten proceder
mogą wyginąć w zupełności i możemy ich nigdy nie zobaczyć.
Ptaki są transportowane najczęściej w
plastikowych butelkach. Rozcinany jest bok butelki, który jest zalepiany
po włożeniu tam zwierzęcia, dziobem skierowane do otworu z którego się
zazwyczaj pije. Ten sposób unieruchamia je na wiele godzin, a zaklejanie
dziobów taśmą ma zapobiegać wydawaniu dźwięków. Bardzo często długa
podróż wycieńcza i okalecza ptaki, a wiele z nich nie przeżywa
nielegalnego transportu. Jednak zysk jest zbyt duży, by nie ryzykować
życia tych pięknych stworzeń.
W mojej pracy nie chciałam ukazywać
wprost ptaków, ale przede wszystkim połączenie jakie występuje w naturze
– kolory stroju modelki kojarzą się z drzewem, a jej twarz jest barwna
jak upierzenie ptaków, na głowie ma asymetryczną perukę z liści
egzotycznych drzew. Krwawe łzy, rana na policzku i przeraźliwie smutny
wyraz twarzy modelki tworzy atmosferę niemego krzyku oraz niemocy w
jakiej są te stworzenia.
Jednocześnie jest ubrana w klatkę – pogiętą i zakrwawioną. Bo nikt nie dba czym i jak są one przewożone – liczy się zysk.
Jedno ze zdjęć przedstawia modelkę,
która wychodzi z klatki – w moim rozumieniu to nadzieja na uwolnienie
ich, na odmianę ich losu. Wszystko zależy od nas.
Autorka pracy: Joanna Wasilewska
Kategoria pracy: Charakteryzacja – projekt postać
sobota, 17 listopada 2012
Finisaż w Ministerstwie Edukacji Narodowej
Dnia 16 listopada 2012r. odbył się finisaż Ogólnopolskiej Wystawy GAJA-ZIELONA ZIEMIA.
Tą przemiłą uroczystością uświetnioną krótkim programem artystycznym w wykonaniu tegorocznego Mistrza Mowy Polskiej Vox Populi Marka Bereskiego, aktorki teatralnej i filmowej Agnieszki Wielgosz oraz znanej warszawskiej poetki Marleny Zynger.
Tym akcentem GAJA zakończyła cykl wystaw.
My będziemy jeszcze przypominać prace które brały udział w konkursie.
Tą przemiłą uroczystością uświetnioną krótkim programem artystycznym w wykonaniu tegorocznego Mistrza Mowy Polskiej Vox Populi Marka Bereskiego, aktorki teatralnej i filmowej Agnieszki Wielgosz oraz znanej warszawskiej poetki Marleny Zynger.
Tym akcentem GAJA zakończyła cykl wystaw.
My będziemy jeszcze przypominać prace które brały udział w konkursie.
niedziela, 11 listopada 2012
Martyna Kłos , praca „Klisza nowego życia” – Nagroda I w kategorii Praca charakteryzatorska.
Pomysł
na moja sukienkę narodził się w mojej głowie w dość przyziemny sposób.
Byłam w studio fotograficznym mojego przyjaciela, który wyrzucał do
śmieci “coś kolorowego”, spytałam go co to, okazało się ze była to folia
termosublimacyjna służąca do wywoływania kolorowych zdjęć.Uznałam, ze
nie ma sensu marnować takiego “fajnego” materiału, przecież zawsze można
go do czegoś wykorzystać.
Żyjemy w XXI wieku, co raz częściej mówi się do nas o końcu świata, o globalnym ociepleniu i zwraca uwagę na tak przyziemne rzeczy jak wyłacząnie wody podczas mycia zębów, czy segregowanie śmieci. Dla nas to właściwie żaden wysiłek, a może przedłużyć życie na naszej planecie o wiele lat. A jak wszyscy dobrze wiemy folia, czyli plastik, jest jednym z największych utrapień naszego środowiska. Jest to materiał, który rozkłada się 100 do 1000 lat, a używamy go tylko przez chwile. Nie ma tez tak właściwie dobrego sposobu na recykling folii i plastiku. Papier wykorzystujemy na wiele sposób wiele razy, tak samo szkło. Z plastikiem jest już trochę gorzej. Wiec czemu wyrzucać go do śmieci i marnować? skoro można go wykorzystać w tak ciekawy i interesujący sposób jakim jest stworzenie EKO kreacji.
Często nie zdajemy sobie sprawy z tego w jak różnoraki sposób można wykorzystać folie czy inne produkty, których używamy na codzień w naszych domach. Wystarczy odrobina inwencji twórczej, pomysł i trochę zapału a z odpadków, które mamy w domu można stworzyć naprawdę bardzo interesujące dzieła. Tak właśnie powstała moja sukienka z materiału, który miał trafić do kosza i ulec zapomnieniu. Kostium wykonany jest w całości z czterokolorowej folii termosublimacyjnej służącej do wywoływania zdjęć, został on dodatkowo dopełniony fragmentami kliszy do aparatu. Stare klisze odnalezione w zakurzonych czeluściach szafy zamiast trafić do śmietnika stały się forma wyrażenia siebie poprzez połączenie przeszłości z teraźniejszością. Jeśli w ten sam sposób zaczniemy traktować wykorzystane już materiały otworzymy im nowa drogę do ponownego wykorzystania. To właśnie było głównym założeniem i inspiracja dla mnie – drugie życie produktów i materiałów zależy tylko i wyłącznie od nas i naszej świadomości ekologicznej.
Autorka pracy: Martyna KłosŻyjemy w XXI wieku, co raz częściej mówi się do nas o końcu świata, o globalnym ociepleniu i zwraca uwagę na tak przyziemne rzeczy jak wyłacząnie wody podczas mycia zębów, czy segregowanie śmieci. Dla nas to właściwie żaden wysiłek, a może przedłużyć życie na naszej planecie o wiele lat. A jak wszyscy dobrze wiemy folia, czyli plastik, jest jednym z największych utrapień naszego środowiska. Jest to materiał, który rozkłada się 100 do 1000 lat, a używamy go tylko przez chwile. Nie ma tez tak właściwie dobrego sposobu na recykling folii i plastiku. Papier wykorzystujemy na wiele sposób wiele razy, tak samo szkło. Z plastikiem jest już trochę gorzej. Wiec czemu wyrzucać go do śmieci i marnować? skoro można go wykorzystać w tak ciekawy i interesujący sposób jakim jest stworzenie EKO kreacji.
Często nie zdajemy sobie sprawy z tego w jak różnoraki sposób można wykorzystać folie czy inne produkty, których używamy na codzień w naszych domach. Wystarczy odrobina inwencji twórczej, pomysł i trochę zapału a z odpadków, które mamy w domu można stworzyć naprawdę bardzo interesujące dzieła. Tak właśnie powstała moja sukienka z materiału, który miał trafić do kosza i ulec zapomnieniu. Kostium wykonany jest w całości z czterokolorowej folii termosublimacyjnej służącej do wywoływania zdjęć, został on dodatkowo dopełniony fragmentami kliszy do aparatu. Stare klisze odnalezione w zakurzonych czeluściach szafy zamiast trafić do śmietnika stały się forma wyrażenia siebie poprzez połączenie przeszłości z teraźniejszością. Jeśli w ten sam sposób zaczniemy traktować wykorzystane już materiały otworzymy im nowa drogę do ponownego wykorzystania. To właśnie było głównym założeniem i inspiracja dla mnie – drugie życie produktów i materiałów zależy tylko i wyłącznie od nas i naszej świadomości ekologicznej.
Kategoria pracy: Charakteryzacja – projekt postać
Przypominamy „Dym” – GRAND PRIX.praca Marty Lis
„Czym jest zanieczyszczenie powietrza?
Zanieczyszczeniem powietrza
atmosferycznego nazywamy wprowadzenie substancji stałych, ciekłych i
gazowych, w ilościach, które mogą ujemnie wpłynąć na zdrowie człowieka,
klimat, przyrodę żywą, wody, gleby lub spowodować inne szkody w
środowisku. Różnorodne skutki wynikające z obecności zanieczyszczeń
związane są z rodzajem szkodliwości oraz ich stężeniem. Wprowadzone do
atmosfery zanieczyszczenia najogólniej dzielimy na pyły i gazy. Pyły
podobnie jak para wodna, wpływają głównie na zmianę właściwości
fizycznych powietrza. Chemiczne zmiany natomiast powodowane są przez
gazy. Należy pamiętać, że o ile redukcja zanieczyszczeń pyłowych została
na świecie w zasadzie opanowana, o tyle redukcja gazów wciąż jest
nierozwiązywalnym problemem.
Skąd się ono bierze?
Powietrze zanieczyszczają wszystkie
substancje gazowe, stałe lub ciekłe, znajdujące się w powietrzu w
ilościach większych niż ich średnia zawartość. Ogólnie zanieczyszczenia
powietrza dzieli się na pyłowe i gazowe. Światowa Organizacja Zdrowia
definiuje powietrze zanieczyszczone jako takie, którego skład chemiczny
może ujemnie wpłynąć na zdrowie człowieka, roślin i zwierząt, a także na
inne elementy środowiska (wodę, glebę). Zanieczyszczenia powietrza są
najbardziej niebezpieczne ze wszystkich zanieczyszczeń, gdyż są mobilne i
mogą skazić na dużych obszarach praktycznie wszystkie komponenty
środowiska. Głównymi źródłami zanieczyszczeń są:
*uprzemysłowienie i wzrost liczby ludności,
*przemysł energetyczny
*przemysł transportowy.” *
Inspiracją dla pracy jest
zanieczyszczenie powietrza w obecnych czasach. Człowiek będący w
dzisiejszych realiach wilkiem dla własnej osoby w sposób metaforyczny
zostaje zamknięty w plastykowej tubie imitującej industrialny komin.
Otacza go gęsty, fabryczny dym. Niszcząca trucizna tworzona przez
konsumpcyjny pęd za wiecznie uciekającym rozwojem ukazuje wzajemną
reakcję personalno-techniczną. Ciało jest chore, jednakże bohater ma
chęci by dojrzeć w swoim opętaniu, zakładając maskę z żywego liścia i
utrzymując czyste, zielone płuca. Jest to jego świadoma myśl skierowana
ku zdrowszej przyszłości.
Autorka pracy: Marta LisKategoria pracy: Charakteryzacja – projekt postać
środa, 3 października 2012
Wspominamy Poznań
Było fantastycznie. Prace konkursowe bardzo się podobały. Wernisaż uświetniła aktorka Agnieszka Wielgosz recytując poezję Marleny Zynger, która także dodała artystycznego blichtru własną obecnością.
poniedziałek, 24 września 2012
czwartek, 20 września 2012
Poznań zaprasza!
W dniu 21 września 2012r.
w Galerii Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu, przy
ulicy Głogowskiej 26 o godzinie 18:00, odbędzie się otwarcie wystawy
prac młodych artystów, finalistów konkursu artystycznego pt. „GAJA
zielona Ziemia”. Podczas wernisażu wystawione będą najciekawsze prace
młodych twórców, obrazujące jak młodzi artyści widzą kwestie zmian
klimatu na Ziemi.
Organizatorami wystawy w Poznaniu są Wyższa Szkoła Artystyczna w
Warszawie oraz Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych w Poznaniu.
To już trzecia odsłona wystawy „GAJA
zielona Ziemia”, która była prezentowana w Warszawie – na Zamku
Królewskim w warszawie i Galerii Wyższej Szkoły Artystycznej oraz w
Zakopanem – w Dworcu Tatrzańskim we współpracy z Teatrem im. Stanisława
Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
Tematem wystawy są zmiany klimatu i
możliwości ich redukcji przez człowieka widziane oczami artystów. Młodzi
twórcy stworzyli dzieła prezentującego ich wizję tego problemu przy
użyciu artystycznych form wyrazu, takich jak: plakat, praca
charakteryzatorska, film, i zdjęcie. Każdej pracy towarzyszy opis
prezentujący motywację, pomysł uczestnika konkursu w kontekście zmian
klimatycznych i możliwości ich redukcji poprzez działalność człowieka.
„Poprzez sztukę młodzi ludzie chętniej
interesują się tematem ekologii”- podkreślił Robert Manowski, kurator
wystawy, z Wyższej Szkoły Artystycznej – „Stworzyliśmy obszar edukacji
dla młodych artystów by wyrazili swoją wizję zmian klimatycznych poprzez
swoją twórczość”.
„Na wystawie prezentujemy wiele
inspirujących i bardzo różnych prac w, tym charakteryzatorskich.
Niezwykłe było to, że prawie każdy artysta poszedł własną drogą kreacji„
– podkreśliła Agata Manowska, Dyrektor Artystyczna WSA- „Stworzone
postacie charakteryzatorskie nawiązują do fashion, body painting, a
jeszcze inne są oparte na wizjach kostiumów, które przekraczają zwykłe
pojęcie ubioru teatralnego lub filmowego- tworząc zupełnie nową
kategorię myślenia kreatywnego o kostiumie”.
Serdecznie zapraszamy na wystawę.
Ekspozycję będzie można oglądać w Galerii Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu, przy ulicy Głogowskiej 26.
Wystawa będzie otwarta od 21 września do dnia 8 października 2012r.
Wstęp na wystawę jest wolny.
Wstęp na wystawę jest wolny.
wtorek, 11 września 2012
Subskrybuj:
Posty (Atom)